İp Gibi Oldular

Rüştü Aydın

Son Güncelleme: 18 Temmuz 2015, Cumartesi

Senede iki dini bayramımız var. Biri Ramazan, biri Kurban Bayramı.  İkisi de toplu halde insanların birbiriyle kaynaşması içindir. Yani, kişi tek başına bu bayramları kutlayamaz.  Mutlaka başka insanlarında bu bayrama katılması gerekir. Demek ki insanların toplum halinde yaşayabilmeleri için ortak değerleri olması gerekir. Bu ortaklıkların başında dil gelir, din gelir, milliyet gelir, bayrak gelir devlet gelir… Bir çok ahlaki değerlerimizi de ekleyebiliriz.

Ortak yanları olan insanlarımızın değerlerini unutmaması gerekir. Özellikle şehirlerde yaşayan insanlar bu değerlere daha çok sarılmalılar.

Türkçemizi yaşatmazsak, dinimizi yaşamazsak, Türklüğümüzü hatırlamaz olursak, ne bayrak kalır ne devlet… Ve ne de bayram kutlaması.

Bu duyguları bana yazdıran köylerimizde ( Mersin, Büyükşehir olunca köylerimizde artık mahalle oldu yani şehirleştiler.) hala değerlerimiz yaşatılıyor. Başta Güzelyayla ve Yeniköy olmak üzere diğer bir çok köylerimiz de yaşam süren insanların bayram namazı sonrası ip gibi sıralanıp bir birleri ile el sıkışıp bayramlaşması, mutlaka görülmeli.

Orada yapılan bayramlaşmada insanlar birbirlerini çok iyi tanırılar. Ama Apartman hayatında komşu komşuya bile bayramlaşmaya gitmez oldu. Gitmeyen komşular birbirlerini nasıl tanıyacaklar? Birbirlerini tanımayan insanlar nasıl toplumcu olacaklar? Kötülüklere karşı nasıl omuz omuza mücadele edecekler?  Yoksa  ‘bana dokunmayan yılan bin yaşasın mı?’ diyecekler. Vallahi dersek ne bayram görürüz ne seyran!

Evet o köy ortamındaki bayramlaşmaya sahip çıkmalıyız. Görmeyenler varsa, sağ olsunlar köy muhtarlarımız paylaşım sitelerine fotoğraflarını koyarak büyük bir hizmet görevini yerine getiriyorlar.  Onları kutluyorum ve ben de bu köşede, iki fotoğrafı sizlerle paylaşıyorum.

Cenab-ı Allah’ın izniyle nice bayramlara kavuşmak dileğiyle….

Sağlıcakla Kalın!